Επιληψία: Ποια είναι τα αίτιά της και πώς αντιμετωπίζεται

Πέτρος Σκαπινάκης, Επίκουρος Καθηγητής

Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Η επιληψία είναι μία από τις πιο κοινές αλλά και πιο σοβαρές νευρολογικές παθήσεις και το αποτέλεσμα μιας προσωρινής κακής λειτουργίας όλου του εγκεφάλου ή μιας περιοχής του.

 Τι συμβαίνει στην επιληψία;

Τα κύτταρα του εγκεφάλου επικοινωνούν μεταξύ τους με ηλεκτρικά σήματα και χημικές ουσίες. Στη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης, η ομαλή ροή των ηλεκτρικών σημάτων διαταράσσεται από ανώμαλες ηλεκτρικές κενώσεις.

 Ποια είδη επιληψίας υπάρχουν;

1.Επιληψία με γενικευμένες κρίσεις. Σε αυτήν τη μορφή επιληψίας συμμετέχει το μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφάλου.

 2.Επιληψία με εστιακές κρίσεις. Σε αυτήν τη μορφή επιληψίας η βλάβη αφορά σε τμήμα μόνο του εγκεφάλου και έτσι τα συμπτώματα σχετίζονται με μεμονωμένες σωματικές ή διανοητικές λειτουργίες.

 Ποια είναι τα αίτια της επιληψίας;

Στις πιο πολλές περιπτώσεις η επιληψία είναι ιδιοπαθής, δηλαδή δεν ανευρίσκεται κάποιο συγκεκριμένο αίτιο. Οι επιληπτικές κρίσεις όμως μπορεί να οφείλονται και σε πολλά γνωστά αίτια. Τέτοια είναι συγγενείς παθήσεις και ανωμαλίες του εγκεφάλου, μεταβολικές διαταραχές (π.χ. διαταραχές των επιπέδων της γλυκόζης), τραύματα και όγκοι του εγκεφάλου, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και λοιμώξεις (π.χ., μηνιγγίτιδα).

 Ποιες θεραπείες για την επιληψία είναι διαθέσιμες και ποιά η αποτελεσματικότητά τους;

 Όταν οι επιληπτικές κρίσεις έχουν συγκεκριμένο αίτιο, τότε πρέπει αυτό να αντιμετωπίζεται. Έτσι, πρέπει να διορθώνονται οι όποιες μεταβολικές διαταραχές ή να πραγματοποιούνται χειρουργικές επεμβάσεις για την αφαίρεση όγκων ή την αποκατάσταση τραυμάτων. Στην ιδιοπαθή επιληψία χρησιμοποιούνται κάποια από τα αναγνωρισμένα αντιεπιληπτικά φάρμακα κάτω από την καθοδήγηση ειδικευμένου νευρολόγου.

 Ποια είναι τα συμπτώματα της επιληψίας;

 Στη γενικευμένη μορφή επιληψίας, οι πάσχοντες μπορεί να βιώσουν μια αίσθηση γνωστή σαν ΄΄αύρα΄΄, πριν από την εκδήλωση της κρίσης. Το άτομο είναι δυνατόν να χάσει τις αισθήσεις του και να πέσει κάτω, ενώ διακατέχεται από έντονους μυϊκούς σπασμούς. Αυτή η κρίση ονομάζεται grand mal. Σε άλλες περιπτώσεις οι κρίσεις εκδηλώνονται ως απώλεια της συνείδησης και της επαφής με το περιβάλλον. Τα μάτια κοιτούν μπροστά, το βλέμμα είναι απλανές και ο ασθενής σταματά να μιλά. Η κρίση αυτού του τύπου λέγεται petit mal.

boro.gr