Πριν κρίνεις κάποιον, κάνε μία στάση στα άδυτα της ψυχής του. Πέρασε από τα σοκάκια της καρδιάς του. Βάδισε στο παρελθόν του. Φτάσε μέχρι το παρόν του. Και ακολούθησε βήμα με βήμα τη διαδρομή του.

Πριν σκορπίσεις το δηλητήριό σου σκέψου με πόσα θεριά παλεύει και πόσες μάχες έχει αντέξει. Πόσους ανήμερους φόβους προσπαθεί να ημερέψει. Πόσες ανασφάλειες  αγωνίζεται να γαληνέψει. Πόσα και ποια άγρια τέρατα του καρατρώνε τα σωθικά. Αναλογίσου πόσα όρνεα απομυζούν τη δική του σάρκα και οστά. Πώς καταφέρνει να στέκεται παλικαρίσια μετά από κάθε λάβωμα. Μάθε πώς αντιστέκεται στη δειλία και την αχαριστία. Πώς αντιμετωπίζει την κακία και τη μικροψυχία. Πόσες φορές έχει γίνει λιώμα μπροστά στο ψέμα και την υποκρισία. Και πώς κρέμεται από μία κλωστή μα μένει σταθερός σε κάθε αρχή και αξία.

Μην κατακρίνεις κανένα από την εικόνα αν δεν έχεις επίγνωση της δικής του ουσίας. Αν δεν γνωρίζεις ποιες εμπειρίες του έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα. Ποια βιώματα και ποιες αναμνήσεις έχουν χαράξει τη δική του πορεία. Και ποια δύσκολη καθημερινότητα του στιγματίζει την προσωπικότητα.

Πριν κατηγορήσεις κάποιον μπες στη δική του αρένα και διάνυσε τη δική του πορεία. Μπες στην ύπαρξή του και άδειασέ την. Βίωσε τις δικές του άσχημες εμπειρίες. Αφέσου στα σκοτεινά μονοπάτια των σκέψεών του. Άσε τα σκοτάδια που παλεύει, να σε κυριεύσουν. Τους τρόμους που τον καθηλώνουν, να σε αναστατώσουν. Τα βάσανά του να σε σημαδέψουν. Κοίτα πώς μαζεύει κάθε φορά τα θρύψαλα της ψυχής του. Πώς ενώνει ένα-ένα τα κομμάτια της ύπαρξής του. Πώς βρίσκει τη δύναμη να φτάνει στο τέρμα και να ξεκινά από την αφετηρία. Πώς κρύβει τη μοναξιά του κάτω από την πολυκοσμία και με ποιο τρόπο αντιμετωπίζει την εγκατάλειψη και την προδοσία.

Άπλωσε το χέρι σου και ψηλάφισε τις πληγές του. Νιώσε το αίμα τους ζεστό στα δάχτυλά σου. Άφησε τα καυτά του δάκρυα να κυλήσουν στο δικό σου πρόσωπο. Σκούπισέ τα με τη συγχώρεσή σου.  Νιώσε τον πόνο του να  ξεσκίζει τα σωθικά σου. Τα συναισθήματά του να σε συνταράσσουν. Τα αισθήματά του να σε συγκλονίζουν. Και μην προτρέχεις σε αβάσιμα συμπεράσματα από το ομοίωμα, αν δεν έχεις κοιτάξει κατάματα τη δική του αλήθεια.

Γιατί  μαγκιά δεν είναι να κατηγορείς, να κρίνεις και να κατακρίνεις, αλλά να έχεις τη δύναμη και το θάρρος να το κάνεις κοιτώντας τον άλλο στα μάτια. Να μη χαμηλώσεις το βλέμμα σε κάθε κατηγορία που θα του καταλογίσεις. Να μην ντραπείς σε κάθε χαρακτηρισμό που θα προφέρεις. Να μην αποστρέφεις τη ματιά σου σε κάθε καταλογισμό ευθύνης που θα του αποδώσεις. Και πάνω από όλα, να είσαι σίγουρος ότι είσαι πιο άξιος, πιο ικανός και καλύτερος από αυτόν!

Από κείμενο της Λίτσας Φιλίππου

πηγή

Ανάρτηση chiourea.gr στο ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ / ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ

Διαβάστε επίσης:

•  Η σημασία της συγχώρεσης και τα οφέλη της στην ψυχολογία μας
• Δεν αξίζει να κρατάμε κακία! 12 βήματα για να το καταφέρουμε
•  Όταν κάποιος μας φέρεται άδικα, δεν είναι ευτυχισμένος ούτε ο ίδιος
• Η συγχώρεση είναι η επιλογή του ευφυούς ανθρώπου
•  Θυμός, ζήλεια, πίκρα, απογοήτευση: Πώς να ελέγχετε τα αρνητικά συναισθήματα
• Να εκτιμάτε τους ανθρώπους όσο τους έχετε δίπλα σας και όχι όταν τους χάνετε
• Η αγάπη χαρίζεται, δεν αγοράζεται!
• Μαλώνουμε με όσους αγαπάμε πιο πολύ
• Δεν αξίζει να κρατάμε κακία! 12 βήματα για να το καταφέρουμε
• Έμαθα... πως να μεγαλώνεις, δε σημαίνει μονάχα να «κλείνεις» χρόνια...
• Μην περιμένεις να σου φερθούν όπως θα φερόσουν εσύ
• ΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ: Η τιμωρία του άλλου διαμέσου της σιωπής
•   Η σημασία της ζεστής αγκαλιάς για τον καθένα