Ο Ψυχολόγος Simon Baron-Cohen και οι συνεργάτες του στο Κέντρο Ερευνών του Cambridge για τον Αυτισμό, δημιούργησαν ένα Test για το φάσμα του Αυτισμού, το Autism-Spectrum Quotient ή AQ, ως μέτρο της επέκτασης των αυτιστικών χαρακτηριστικών σε ενήλικες.
Στην πρώτη μεγάλη μελέτη με το τεστ αυτό, ο μέσος όρος στην ομάδα ελέγχου (μη αυτιστικοί) ήταν 16,4.
Από αυτούς που διαγνώστηκαν με αυτισμό ή συγγενική διαταραχή, το 80% σκόραρε 32 ή υψηλότερα. Το AQ Test δεν είναι όμως μέσο για να γίνει διάγνωση, ενώ πολλοί με σκορ πάνω από 32 και που πληρούν ακόμα και τα διαγνωστικά κριτήρια για ήπιο αυτισμό ή Asperger, αναφέρουν ότι δεν έχουν δυσκολίες στην καθημερινή τους ζωή.
Autism-Spectrum Quotient ή AQ Test
Διαβάστε τις ακόλουθες 50 προτάσεις πολύ προσεκτικά και για κάθε μια σημειώστε σε πιο βαθμό συμφωνείτε ή διαφωνείτε. Όταν έχετε απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις, πατήστε το κουμπί "Calculate Score"(Yπολογισμός σκορ)στο κάτω αριστερό μέρος για να δείτε τα αποτελέσματά σας.
Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΕΝΑ ΣΩΜΑ, ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟ. ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΥΧΝΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΓΕΡΝΑΕΙ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟ.
Kάποια πραγματάκια που ίσως βοηθήσουν γονείς με παιδιά που έχουν Άσπεργκερ απλώς μια προσέγγιση γιατί η κάθε περίπτωση μπορεί να είναι διαφορετική κι να θέλει άλλο τρόπο αντιμετώπισης απλός έχουν όλα έναν σκελετό δόμησης που στηρίζονται κάποιες καταστάσεις. Πρώτα απόλα οι Ασπεργκερ όταν δε ξέρουν τι έχουν κι οι γονείς τους φέρονται σαν να φταίνε για αυτό που έχουν πληγώνονται πολύ. Οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται κι να βοηθιούνται πάνω σε αυτό. Έχουν ανάγκη κι αυτή να ξέρουν τι συμβαίνει κι να διδακτουν πως να το διαχειρίζονται για καλο κι τον δυο πλευρών. δεύτερον άτομα με ;ασπεργερ& κι γενικά ότι συνεπάγεται γύρο από αυτό θέλουν έναν άλλον τρόπο προσέγγισης. με τσακωμούς ψυχολογικό πόλεμο και συνεχώς κατάκριση δε γίνετε douleia.de το λέω αυτό για όλους τους γονείς το λέω για κάποιες περιπτώσεις. δε έχουν όλοι υπομονή το καταλαβαίνω μα με λίγη προσπάθεια πιστεύω βρίσκετε λύση.ούτε οι γονείς φταίν ούτε τα παιδιά με αυτές τις δυσκολίες ούτε ο ένας ούτε ο άλλος δε πρέπει να ρίχνει ευθύνες δυσκολεύουν πιο πολύ τα πράγματα έτσι.προσπαθήστε οι μεγαλύτεροι κι πιο έμπειρη να έρθετε κοντά μας. αν κερδίσετε την εμπιστοσύνη μας μην μας προδώσετε αυτό μας τσακίζει.φερθείτε όπως μας πρέπει με σεβασμό κι κατανόηση.συνήθως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους διαφορετικούς ανθρώπους με απόρριψη κι απομόνωση. δε είναι αυτό σωστό. δε είναι κάτι κολλητικό αυτό που έχουν οι άνθρωποι με αυτό το σύνδρομο μην τους κάνετε πέρα.γονείς προσπαθήστε να γίνετε κι εσείς παιδιά θα δείτε το τι γλυκό που είναι να γίνεσαι ξανά παιδί.εμείς οι "ασπεργερ" κρατάμε κάτι πάντα μέσα μας από παιδί.αυτό είναι μη αποδεκτό από την κοινωνία μα τι να γίνει ???τιμή μας και καμάρι μας να είμαστε στην ψυχή μωράκια.τρίτον να ξέρετε γονείς πως σας αγαπάμε κι ας μην το δείχνουμε "ευχολα" δε γουστάρουμε να λέμε πολλά πολλά σαγαπώ κι τέτοια συναισθηματικά μπουκώνουμε κι μπερδευόμαστε .σας αγαπάμε κι σας το δείχνουμε με άλλους τρόπους "προσεχτετο" είναι αλήθεια αυτό.λειτουργούμε κάπως διαφορετικά δε γουστάρουμε πάντα αγκαλιές κολλητιλίκια φιλάκια κι τέτοια. δε αναιρεί αυτό όμως το ότι σας αγαπάμε κι εκτιμούμε όσα έχετε κάνει για εμάς.γονείς καταλάβετε μας μην είστε απογοητευμένοι από μας γιατί δε γινόμαστε όπως ονειρευόσασταν.μπορεί να μην γίνουμε όλοι επιστήμονες όμως μπορεί να είμαστε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.αυτό θαρρώ πως είναι πολύ σημαντικό.
μέσα μας υπάρχουν δυο άτομα το ΕΝΑ είναι ΕΝΑ παιδί 15 χρόνον κι και μικρότερο κι το άλλο άτομο είμαστε εμείς στην ηλικία όπου είμαστε 20 30 40 ??? όσο είμαστε.λοιπόν αυτά τα δυο άτομα συγκρούονται μια υπερτερεί το ΕΝΑ μια το άλλο.έτσι φερόμαστε αλλοπρόσαλλα και μας κοιτούν οι γύρο περίεργα.γιατί δε συμβαδίζει πάντα η στάση το ύφος μας με ενός ανθρώπου στην ηλικία που αρμόζει.φερόμαστε αλλοπρόσαλλα και αυτό κάνει τους άλλους να απομακρύνονται.όταν μας μιλούν η κοιτούμε κάτι άσχετο η αυτόν που μας μιλα τον κοιτούμε στο φρύδι στο λαιμό στα χερια όπου δήποτε αλλου όχι τα ματια. κοιτάμε στα ρούχα όπου να είναι ,δε κοιτούμε ματια νιώθουμε άβολα.κοιτάμε αλλα πράγματα,για να βρούμε τα λόγια να μιλήσουμε σε αυτόν που μας μιλάει. να σκεφτούμε τι θέλουμε να πούμε γιατί μιλάμε μέσα από εικόνες που κάνει το μυαλό μας.θέλουμε συγκέτρωση να γίνει αυτό,αν κοιτούμε τον άλλον στα ματια αποσυντονιζόμαστε τελείωςσε κόσμο όταν μιλάμε έχουμε μια αυθόρμητη συμπεριφορά άχαρη .μπορει να πεταξουμε κοτσανες πολλες φορες όταν το κάνουν είναι μέσα στα πλαίσια του "ασπεργερ" που προκαλεί κάτι τέτοιες αντιδράσεις. είμαστε σέναν δικό μας κόσμο μας αρέσει να βρισκόμαστε εκεί μην μας παίρνετε αγρια από εκεί αυτό μας τραυματίζει.προσπαθήστε να μας πλησιάσετε αντί να κοιτάτε πως να μας βγάλετε από την "μυρβανα" μας.μην θυμωνετε μαζι μας με ωραιο τροπο ηρεμα οτι κανουμε λαθος πιτετο μας .εμείς σκεφτόμαστε με εικόνες πιο πολύ όχι με λέξεις. στο μυαλό μας όλα είναι σα ταινία κινηματογραφική."αλοτε" με καρτούν είτε με φυσικά πρόσωπα παίζουν ταινίες στο μυαλό μας όσα ζούμε η σκεφτόμαστε.επίσης κάποια φαγητά ρούχα κι κάτι λεπτομέρειες μας ενοχλούν.μην μας κρίνετε για το ότι είμαστε αλλου η ότι δε σας αγαπούμε δε το δείχνουμε ότι σας αγαπάμε αλλα το δείχνουμε με άλλους τρόπους.μπλοκάρουμε συναισθηματικά και τότε μπουκώνουμε κι κολλάμε.κάτι ακόμα που φαίνεται παράξενο αυτά που λέτε περπάτημα στις μύτες και κάτι κωλύματα στο περπάτημα που έχουμε είναι κάτι σα "επαναλαμβομενο" παιχνίδι .κάνουμε κάτι "χαζουλικα" για παιχνίδι.έτσι κολλάμε με κάτι κινήσεις που μας εκφράζουν ,όμως ξενίζουν στους άλλους.είναι πράγματα που σκεφτόμαστε κι οι άλλοι δε πιάνουν κι μας κοροϊδεύουν ,όταν κάνουμε κάτι χαζά ώρες ώρες γονείς εσείς σε εσάς το λέω αυτό "χιχιχιιχι" όταν κάτι αγαπούμε αντικείμενο η μια κατάσταση που μας δίνει χαρά κι δε κινδυνεύουμε από αυτό μην προσπαθείτε να μας αποτρέψετε από αυτό εμείς πιο πολύ θα κολλήσουμε.μην μας κοντράρετα
Αναδημοσίευση ή άλλη χρήση των άρθρων της ιστοσελίδας είναι θεμιτή, μόνο αν συνοδεύεται από τα πλήρη στοιχεία των συγγραφέων και του διαδικτυακού τόπου.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ: 1) Τα γραφόμενα στην ιστοσελίδα αυτή προορίζονται για ενημερωτική χρήση. Δεν αποτελούν συστάσεις εξατομικευμένης θεραπείας ή/και διάγνωσης και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την επιστημονική συμβουλή του Ειδικού Επαγγελματία για κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό.2) Σε κάθε άρθρο αναγράφονται τα στοιχεία των συγγραφέων του και στο τέλος της ανάρτησης η πηγή προέλευσης, όταν πρόκειται για αναδημοσίευση από άλλο ιστότοπο.3) Αναδημοσιεύσεις από άλλες ιστοσελίδες και κείμενα άλλων συγγραφέων, δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις θέσεις μας.
2 σχόλια:
Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΕΝΑ ΣΩΜΑ, ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟ. ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΥΧΝΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΓΕΡΝΑΕΙ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟ.
Kάποια πραγματάκια που ίσως βοηθήσουν γονείς με παιδιά που έχουν Άσπεργκερ απλώς μια προσέγγιση γιατί η κάθε περίπτωση μπορεί να είναι διαφορετική κι να θέλει άλλο τρόπο αντιμετώπισης απλός έχουν όλα έναν σκελετό δόμησης που στηρίζονται κάποιες καταστάσεις. Πρώτα απόλα οι Ασπεργκερ όταν δε ξέρουν τι έχουν κι οι γονείς τους φέρονται σαν να φταίνε για αυτό που έχουν πληγώνονται πολύ. Οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται κι να βοηθιούνται πάνω σε αυτό. Έχουν ανάγκη κι αυτή να ξέρουν τι συμβαίνει κι να διδακτουν πως να το
διαχειρίζονται για καλο κι τον δυο πλευρών. δεύτερον άτομα με ;ασπεργερ& κι γενικά ότι συνεπάγεται γύρο από αυτό θέλουν έναν άλλον τρόπο προσέγγισης. με τσακωμούς ψυχολογικό πόλεμο και συνεχώς κατάκριση δε γίνετε douleia.de το λέω αυτό για όλους τους γονείς το λέω για κάποιες περιπτώσεις. δε έχουν όλοι υπομονή το καταλαβαίνω μα με λίγη προσπάθεια πιστεύω βρίσκετε λύση.ούτε οι γονείς φταίν ούτε τα παιδιά με αυτές τις δυσκολίες ούτε ο ένας ούτε ο άλλος δε πρέπει να ρίχνει ευθύνες δυσκολεύουν πιο πολύ τα πράγματα έτσι.προσπαθήστε οι μεγαλύτεροι κι
πιο έμπειρη να έρθετε κοντά μας. αν κερδίσετε την εμπιστοσύνη μας μην μας προδώσετε αυτό μας τσακίζει.φερθείτε όπως μας πρέπει με σεβασμό κι κατανόηση.συνήθως οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους διαφορετικούς ανθρώπους με απόρριψη κι απομόνωση. δε είναι αυτό σωστό. δε είναι κάτι κολλητικό αυτό που έχουν οι άνθρωποι με αυτό το σύνδρομο μην τους κάνετε πέρα.γονείς προσπαθήστε να γίνετε κι εσείς παιδιά θα δείτε το τι γλυκό που είναι να γίνεσαι ξανά παιδί.εμείς οι "ασπεργερ" κρατάμε κάτι πάντα μέσα μας από παιδί.αυτό είναι μη αποδεκτό από
την κοινωνία μα τι να γίνει ???τιμή μας και καμάρι μας να είμαστε στην ψυχή μωράκια.τρίτον να ξέρετε γονείς πως σας αγαπάμε κι ας μην το δείχνουμε "ευχολα" δε γουστάρουμε να λέμε πολλά πολλά σαγαπώ κι τέτοια συναισθηματικά μπουκώνουμε κι μπερδευόμαστε .σας αγαπάμε κι σας το δείχνουμε με άλλους τρόπους "προσεχτετο" είναι αλήθεια αυτό.λειτουργούμε κάπως διαφορετικά δε γουστάρουμε πάντα αγκαλιές κολλητιλίκια φιλάκια κι τέτοια. δε αναιρεί αυτό όμως το ότι σας αγαπάμε κι εκτιμούμε όσα έχετε κάνει για εμάς.γονείς καταλάβετε μας μην
είστε απογοητευμένοι από μας γιατί δε γινόμαστε όπως ονειρευόσασταν.μπορεί να μην γίνουμε όλοι επιστήμονες όμως μπορεί να είμαστε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.αυτό θαρρώ πως είναι πολύ σημαντικό.
μέσα μας υπάρχουν δυο άτομα το ΕΝΑ είναι ΕΝΑ παιδί 15 χρόνον κι και μικρότερο κι το άλλο άτομο είμαστε εμείς στην ηλικία όπου είμαστε 20 30 40 ??? όσο είμαστε.λοιπόν αυτά τα δυο άτομα συγκρούονται μια υπερτερεί το ΕΝΑ μια το άλλο.έτσι φερόμαστε αλλοπρόσαλλα και μας κοιτούν οι γύρο περίεργα.γιατί δε συμβαδίζει πάντα η στάση το ύφος μας με ενός ανθρώπου στην ηλικία που αρμόζει.φερόμαστε αλλοπρόσαλλα και αυτό κάνει τους άλλους να απομακρύνονται.όταν μας μιλούν η κοιτούμε κάτι άσχετο η αυτόν που μας μιλα τον κοιτούμε στο φρύδι στο
λαιμό στα χερια όπου δήποτε αλλου όχι τα ματια. κοιτάμε στα ρούχα όπου να είναι ,δε κοιτούμε ματια νιώθουμε άβολα.κοιτάμε αλλα πράγματα,για να βρούμε τα λόγια να μιλήσουμε σε αυτόν που μας μιλάει. να σκεφτούμε τι θέλουμε να πούμε γιατί μιλάμε μέσα από εικόνες που κάνει το μυαλό μας.θέλουμε συγκέτρωση να γίνει αυτό,αν κοιτούμε τον άλλον στα ματια αποσυντονιζόμαστε τελείωςσε κόσμο όταν μιλάμε έχουμε μια αυθόρμητη συμπεριφορά άχαρη .μπορει να πεταξουμε κοτσανες πολλες φορες όταν το κάνουν είναι μέσα στα πλαίσια του "ασπεργερ" που
προκαλεί κάτι τέτοιες αντιδράσεις. είμαστε σέναν δικό μας κόσμο μας αρέσει να βρισκόμαστε εκεί μην μας παίρνετε αγρια από εκεί αυτό μας τραυματίζει.προσπαθήστε να μας πλησιάσετε αντί να κοιτάτε πως να μας βγάλετε από την "μυρβανα" μας.μην θυμωνετε μαζι μας με ωραιο τροπο ηρεμα οτι κανουμε λαθος πιτετο μας .εμείς σκεφτόμαστε με εικόνες πιο πολύ όχι με λέξεις. στο μυαλό μας όλα είναι σα ταινία κινηματογραφική."αλοτε" με καρτούν είτε με φυσικά πρόσωπα παίζουν ταινίες στο μυαλό μας όσα ζούμε η σκεφτόμαστε.επίσης κάποια φαγητά ρούχα
κι κάτι λεπτομέρειες μας ενοχλούν.μην μας κρίνετε για το ότι είμαστε αλλου η ότι δε σας αγαπούμε δε το δείχνουμε ότι σας αγαπάμε αλλα το δείχνουμε με άλλους τρόπους.μπλοκάρουμε συναισθηματικά και τότε μπουκώνουμε κι κολλάμε.κάτι ακόμα που φαίνεται παράξενο αυτά που λέτε περπάτημα στις μύτες και κάτι κωλύματα στο περπάτημα που έχουμε είναι κάτι σα "επαναλαμβομενο" παιχνίδι .κάνουμε κάτι "χαζουλικα" για παιχνίδι.έτσι κολλάμε με κάτι κινήσεις που μας εκφράζουν ,όμως ξενίζουν στους άλλους.είναι πράγματα που σκεφτόμαστε κι οι
άλλοι δε πιάνουν κι μας κοροϊδεύουν ,όταν κάνουμε κάτι χαζά ώρες ώρες γονείς εσείς σε εσάς το λέω αυτό "χιχιχιιχι" όταν κάτι αγαπούμε αντικείμενο η μια κατάσταση που μας δίνει χαρά κι δε κινδυνεύουμε από αυτό μην προσπαθείτε να μας αποτρέψετε από αυτό εμείς πιο πολύ θα κολλήσουμε.μην μας κοντράρετα
Δημοσίευση σχολίου